Eñaut Zubizarreta

Eñaut Zubizarreta

Noiz 2024-05-26T19:30:00+02:00 2024-05-26T19:30:00+02:00 - 2024-05-26T21:00:00+02:00 2024-05-26T21:00:00+02:00
Non Juan Arzamendi Musika Etxea, Arrasate

Informazio gehiago


Maiatzak 26, 19:30Juan Arzamendi Musika Etxeko auditoriuma:

Eñaut Zubizarreta

 

DOODEM: Ojiwbe jatorrizko hizkuntzan,naturaz gaindiko objektu edo animalia, kultura batzuen mitologiatan tribu edopertsonaren ikurtzat hartzen dena.

 

25 urte beteko ditut aurten, biolontxeloaezagutu eta berau ikasten hasi nintzenetik. Orduz geroztik, fededuna ez naizen arren,totem edo ta ikur sakratu bat bihurtu zait. Bizitza honi eusteko darabilkidanartefaktu bat.

 

Ikertzeari beranduxeago ekin nion,orain dela 5 bat urte. Nire totema altzoan, tripetatik irtetzen zitzaizkidanhitzei musikaz lagundu nien lehenengoz (Esku Bi HamarHatz,2019); bigarrenezbiolontxeloa musika modernoetan txertatu nuen lan teoriko-praktiko batenbitartez (POLIEDRO Vol.I, 2021). Hirugarren honetan munduko txoko ezberdinetakomusika tradizionaletan jarri dut fokua: DOODEM.

 

DOODEM bidai bat da, Paul Gilroysoziologoak aipatzen duen Atlantiko Beltzean zehar: 7 kanta, 7 herri. Herrikomusiketan azpimarra egiten du beraz lan honek, ‘herrikoitasunean’ erori gabebaina, beti begirada berritzaile batekin. Tokian tokiko berezitasun musikalakideia estetiko gisa hartu, nahastu eta kanta ezberdinetan aplikatu ditut. Mbiraedo ta Kora bezalako instrumentuak entzuten ari zarela pentsa daiteke batzuetan,edo ta gitarra flamenko bat beste batzuetan, biolontxeloaren ordez. Ahotsak etasaxo baritonoaren tinbreak tribuetako kantetara garamatzate; eta perkusioaktxeloaren aurka talka egiterakoan sortutako polirritmiek gorputza mugiarazteragaramatza.

Naturarekiko harremana, askatasungrina, edo ta minari eginiko orroak non nahi entzun daitezke lan guztian zehar,antzinako begirada berritu bat. Elkartasuna edo ta edertasunaren ideiarenbestelako eraikuntza baten beharra ere hor dago, egungo aldarriak bainaaspalditik datozenak.

 

Bidaia are eta gehiago potenziatzeko,bi lagun haundiren laguntza izango dut, Iñigo Xalbador (1992, Barañain) eta AmaiurLuluagarena (1992, Anoeta).Lehenak, saxo baritonoarekin melodiak jantziko dizkio kutsu afrikarra dutenkantei. Bigarrenak berriz, dantzaren bitartez gorpuztuko du musikak soinuz esannahi duena.

 

DOODEM: En la lengua Ojiwbe, objeto o animalsobrenatural, considerado como símbolo de la tribu o persona en las mitologíasde algunas culturas.

 

Este año cumpliré 25 años desde que conocíel violoncello y empecé a estudiarlo. Desde entonces, aunque no soy creyente,se ha convertido en un tótem o en un símbolo sagrado para mí. Un artefacto queme sirve de anclaje a esta vida.

 

Empecé a investigar un poco más tarde, haceunos 5 años. Junto mi tótem, la primera vez vestí

con música las palabras que salían de mistripas (Esku Bi Hamar Hatz, 2019); la segunda vez inserté el violonchelo en lasmúsicas modernas a través de un trabajo teórico-práctico (POLIEDRO Vol. I,2021). En este tercer trabajo he puesto el foco en las músicas tradicionales dediferentes rincones del mundo: Doodem.

 

DOODEM es un viaje por el Atlántico Negrodel que habla el sociólogo Paul Gilroy: 7 canciones, 7 pueblos. Este trabajodestaca por tanto en las músicas populares, sin caer en la “popularidad”, ysiempre con una mirada innovadora. He tomado las peculiaridades musicaleslocales como ideas estéticas, las he mezclado y las he aplicado en diferentescanciones. A veces se puede pensar que estás escuchando instrumentos como laMbira o la Kora, o una guitarra flamenca en otras ocasiones, en lugar delvioloncello. La voz y el timbre del saxo barítono nos llevan a las cancionestribales; y

las polirritmias producidas al chocar lapercusión contra el cello nos llevan a mover el cuerpo.

La relación con la naturaleza, el afán delibertad, o los gritos de lamento pueden escucharse en todas partes a lo largode todo el trabajo, una mirada antigua y renovada. También está la solidaridado la necesidad de una construcción diferente de la idea de la belleza, cuyosclamores actuales vienen de tiempo atrás.

 

Para recrear el viaje, contaré con la ayudade dos grandes amigos, Iñigo Xalbador (1992, Barañain) y

Amaiur Luluaga (1992, Anoeta). Iñigovestirá con melodías de saxo barítono canciones de corte

africano. Amaiur, a través de la danza,encarnará lo que la música quiere decir.